Umut Uysal'ın "Fındıkta fosforlu gübreleme" başlıklı köşe yazısı
Fındığın vegatatif gelişimi diğer bitkilere göre daha uzun olmaktadır. Kış aylarında kök gelişimi, püs ve karanfil gelişimlerinin devam ediyor olması, tozlanmanın kış aylarında gerçekleşmesi fındığı diğer bitkilerden ayırmaktadır. Fındığın diğer bir özelliği de kışın ortasında dişi çiçeklerini açmasıdır. İklime bağlı değişmekle beraber Şubat ayı ortasında yaprak açımına da girmekte ve bitki yoğun fizyolojik faaliyete başlamaktadır. Bu nedenle fosforlu gübrelerin uygulama zamanı, şekli ve miktarı oldukça önem arz etmektedir.
Fosforlu gübreler hareketsiz olup, güç çözünürler. Toprakta uzun süre etki göstermektedirler. Uygulama zamanı olarak bu etki süresi göz önüne alınmalıdır. Sonuç olarak en doğru zamanlar Kasım-Şubat ayları arasıdır. Fosforlu gübrelere örnek olarak TSP ve DAP toprak altı gübreleri örnek gösterebiliriz. “Hangi gübre benim fındıklığıma daha çok yarar?” Sorusunun cevabı ise yaptırdığınız toprak analizi sonucuna göre değişmektedir. “Komşu DAP attı, bende DAP atacağım” demek doğru bir yaklaşım değildir. Uygulama yöntemlerine geldiğimizde ise gübreler ocakların taç izdüşümleri altına açılacak olan 16-32 adet ve 15-25 cm derinlikteki çukurlara analiz sonucunda çıkan miktarlara göre eşit şekilde dağıtılmalı ve üzeri toprakla kapatılmalıdır. Fosforlu gübrelerin verilmesinde, gübrelerin toprak yüzeyine serpilerek verilmesi büyük sakıncalar doğurmaktadır. Gübre toprak yüzeyle temas ettiğinde toprakta yarayışsız formda tutunmakta ve fındık bu gübreden yararlanamamaktadır. Yani toprak altına karıştırmadığınız her gübre için ödediğiniz para ve yaptığınız işçilik de boşa gitmiş oluyor. Toprağımızı kirletmiş oluyoruz. O nedenle gübreler kesinlikle toprak altına gömülerek uygulanmalıdır.
