Aybüke Yıldız'ın "Tekrarlar hayat hep" başlıklı köşe yazısı
Çok güzel cümleler bırakabilirim ama kalbime sinmedikçe hepsi bir paçavra benim için. Kitaplar hakkında konuşmayı çok sever. Çocukluk özlenmeli ara sıra ben özlüyorum ama büyüdük hem büyümek güzel bir şey mi? Orası epeyce bir muamma. Ülke olarak naifliği, zarafetlik ve çocukluk enerjileri kaybettik.
Acımasız ol zaman ezgileri bedenine sarmalansın. Kaçma gökyüzünden ama çokta nefret et sahte insanlardan.
Hep şair kal
Aşk çok uzak olmalı kalbine ben artık hayatıma çok zor insanlar alıyorum o güven duvarı epey yüksek...
Çiçekler gibi sevin özgürce ama asla korkmadan sadık kalarak. Bir hayvan sahiplenin ve çocukları gülümsetin.
Özlemek çok güzel, vedalar yarım ve sigaram ise oldukça tükenmiş ama sen gelmedin. Ben ise vazgeçtim sana güzel adam demekten şiirlerim kusursuz ama artık sana ait değil…
Yazman için kelimelerin kafamın içinde kıvranması gerek. Gökyüzü bana gülümsedi…
Yine şairlik kazandı. Ben bütün zamanlarımı kaybettim.
Kalbimizi ötelemek gibi
