Aybüke Yıldız'ın "Gölgem" başlıklı köşe yazısı
Gölgem hala hayatlarınızda.
Geçmiş geçmiş de kalmalı.
Gökyüzüne sessizce dalabilmeyi öğrendiğim zaman sevmeyi öğreneceğim.
Güne yazarak başlamayı unutmayacağım. Herkes değişir. Öfkem konusunda bende hükümsüzüm… Zaman senin adamsızlığını gösterdi. İçindeki zavallı hep gölgelerdeydi. Sen sevmeyi hata sevilmeyi hiç öğrenemeyeceksin.
Her şey karakter meselesi. Sen güçlü kadın değilsin diye diğer güçlü kadınları kıskanamazsın.
Güçlü kadınlar hep kıskanılıyor.
İş hayatım yüzünden tanıdığım ahmaklar ve onları fazla önemsendiklerimi sanması.
Aşk zarifliği kaybetmiş bir adamı sevemez.
Yalana sığınmayıp mertçe çekip gidebilseydin. Aşk korkak adamları sevemez.
Daha ilk kez adın ile seslenemeden hayatımdan korkakça gittin...
Bazen yetenek kaybolur, ilham tökezler aşklar biter insanlar hainleşir, ama güzel şeyler kaleme alınmalı.
Şiirler çiçeklere özgü…
Her kadına çiçek ver ama yalansız, dolansız ve en çokta kalpten geleni.
