Aybüke Yıldız "Dem vur" başlıklı köşe yazısı
Bazen satırlarım öylece boş kalıyor yetişemiyorum. Onca ahmakça yapılan şeylerin hangisine dem vurup yere çalayım ki hem karşımdaki zihniyetler yetersiz.
Bayatladı kelimelerim. Zaman geçiyor bazen zorluklarla bazen de güzellikler ile.
Yazdıklarımı kalbime geçirip ve orada çürütüp sonra yenilerini kaleme almalıyım.
Benim ne zaman umutlarım tükendi. Ne kaybettim? Duymuyorum, görmüyorum ve hissetmiyorum. Gülmüyorum gülemiyorum neden gençliğimi, umudu hatta yetişkinliğimi çaldınız.?
Soruyorum…
Ne geçti o leş kalplerinizden. Yıl kaç oldu hala neden insanlar çöpte ekmek arıyorlar. Aman sakın şu iş var çalışmayan insan yok palavrası size kalsın.
Güzel şeyler elbette oluyor ama ben o hakkını çaldığınız insanların kalplerindeki küllerinizi temizlemek istiyorum.
O çocuklara nasıl hesap vereceksiniz. Babasız büyüyen, öğretmensiz kalan ve çocuklarını yutan o karanlığını nasıl süsleyip ayna diye insanlara gösterirsiniz.
Aynalar lekelendi.
