Aybüke Yıldız'ın "Aşk saçlarımda ve gözlerimde" başlıklı köşe yazısı
Edebiyata ihtiyacımız var.
Özlemek? Kimi, neyi ve neden
Aşkı tartışmak şair ben ile mi yoksa Aybüke ile mi? Konuşulmalı.
Aşk var ve buna hala inanıyorum.
Kalbime dokunan güzel adama teşekkür ederim. Zihnimi ise rahat bırakmayan kelimeler var hatta dans ediyorlar.
Bazen eski bir dosttan gelen bir cümle sana tekrar hayatı anımsatır. Gitmen hatta unutman gereken tenleri hatırlatır. ‘’O kişiye bunu hiç söylemeyeceğim ama bana yazdığı bir mesaj eski enerjik hatta kendine aşık olan kadını anımsattı. Teşekkür ederim’’
Bazen her şey bir anda olabilir ve gitmek eylemi zihnen her şeyi yerine oturttur buna da zaman deriz. Zaman her şeyi yerli yerine koyar.
Dün vardın bugün sildim seni. Kimse hayatınızda kalıcı değil. Hayat size leş kalpleri elbet gösterir.
Bazen gülümseten insanlar hayatınıza ansızın girebilir. Kalbinizi duyan adamları sevin. Aynaya bakınca gülümser insan.
Kokusu saçlarıma sindi o yağmurun altında deli gibi dans ederken benimle gülümsüyordu. Saçları uzuyor ve sevgi ilik ilik gözlerime yansıyor. Sizinle çocuk olabilen insanları tanıyın. “Ben daha çok onları yazmayı severim ama’’
Hadi ama aşk sen şairin kaleminde Aybüke’nin ise gözlerinde hatta saçlarındasın.
Şarkılar yağmur ile ahenk içinde. Senin sesin şiirlerim ile denk geliyor güzel adam.
Aşk cesaret sever. Hadi şair bu sefer sende seviyorsun.
Aşk gökyüzüne uğrar.
Aşk saçlarımda ve gözlerimde...
Rüzgarlar, yağmurlar ve oyuncaklar...
