Oğuzhan Kır'ın "Manav (Şeker) simidi" başlıklı köşe yazısı
Karasu ve Kocaali’nin yerli halkı olan Türklere, bölgeye sonradan göçenler tarafından “Manav” adını verilmiştir. Bu kavram Sakarya, Kocaeli, Bursa, Bilecik, Balıkesir, Düzce, Eskişehir gibi illerde kullanılmaktadır. Manavlara, bölgenin yerlisi oldukları için Türk de denilmektedir. Karasu ve Kocaali, 19. yüzyılın sonlarından günümüze kadar Balkanlar, Kafkasya ve Doğu Karadeniz Bölgesi’nden yoğun göç aldığı için bölgenin yerli unsuru Türklerin (Manavlar) kültür ve folkloru hızla eridi. Günümüzde ise yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı.
20. yüzyılın ortalarına kadar Karasu-Kocaali Manavları’nın doğum, ölüm, sünnet, asker uğurlama, nişan, düğün, yük yığma, hamam, ahşap mimari, oymacılık, halk oyunları, giyim kuşam, kilim dokuması ve yemek gibi zengin bir kültürü bulunmaktaydı. Manavların en dikkat çekici özelliklerinden biri de yemek kültürüdür. Keşkek, Anadolu’da yaşayan bütün Türklerde olduğu gibi Manavlarda da en meşhur yemeklerdendir. Fındıklı-Cevizli Mısır Ekmeği, Kulak, Malak, Dımbıl Çorbası, Patlıcan İnciri Reçeli, Şeker Kamışı Pekmezi, Fındıklı-Cevizli Acıka ve Manav (Şeker) Simidi Manav lezzetlerindendir.
Manavların Hurun-Furun Simidi şeklinde telaffuz ettiği Manav (Şeker) Simidi, yokluk yıllarının kuru pastasıdır. Yemekten sonra çayla ikram edilen bu simit, daha çok düğün, bayram gibi özel günlerde yapılır. Genellikle kadınlar toplanarak hep birlikte yaparlar. Simitler, geleneksel toprak fırınlarda pişirilir. Piştikten kısa süre sonra sertleşen simitler, su buharında buğulanarak yumuşatılır ve o şekilde servis edilir. İncilli, Karasu Köyü, Kuyumculu, Kocaali, Bolazar ve Melen Köyü’nde bu gelenek hala yaşatılmaktadır.
Malzemeler: 2 kilo un, 2 tane yumurta, 2 kaşık sirke, yarım kilo şeker, 50 gram maya, 2 su bardağı süt, su (Hamuru yoğururken ele yapışmayacak şekilde kıvamına göre su eklenecek), yarım çay kaşığı tuz, yarım su bardağı zeytinyağı, toprak fırın.
Yapılışı: Süt, sirke, maya, su, tuz, zeytinyağı, yumurta, şeker bir kaba konulup karıştırılır. Ardından 2 kilo un azar azar karışıma eklenir. Katılaşıncaya kadar yoğrulur ve hamur elde edilir. Kabarması için 2-3 saat dinlenmeye bırakılır. Hazır hale gelen hamur, bir el avucu kadar koparılarak simit şekli verilir. Normal su veya pekmezli suda kaynatılır ve ardından geleneksel toprak fırına verilir. Kızarıncaya kadar pişirilir. Su buharında buğulanarak servis edilir.
