Aybüke Yıldız'ın "Değersiz hissedersem giderim" başlıklı köşe yazısı
Yazman için kelimelerin kafamın içinde kıvranması gerek. Gökyüzü bana gülümsedi…
Yine şairlik kazandı. Ben bütün zamanlarımı kaybettim.
Kalbimizi ötelemek gibi
Sahi çocukluğum çok mu güzeldi ben neyi kaybettim?
Teşekkürler kalbimi bu kadar kırdığınız için yoksa bu kadar güçlü olamazdım. Eğer bana hata yapmak istiyorsanız o zaman gidin benim hayatımdan sessizce gidin hem hiç neden diye sorgulamam…
Kalbim sana inanmak istemişti sadece o ama sen korkaktın.
Bir insan ile ilk tanıştığınızda yani ilk yüz yüze geldiğinizde kalbiniz geçen his onun ile sizin hikayenizin sonunu belli eder.
Kalbimi kırmak senin tercihin tıpkı kabalığın gibi ahmak adam.
Bazen kelebekler tesadüfen sarar kalbini.
Aşk cesaretsiz adamları sevmeyin.
Zaman bazen kalbi yoruyor, geçmiş oldukça ahmakça, şarkılar neden hep zihnimde.
Kimseler gerçek değil hep menfaatçi.
Aşk beni unut be sadece gökyüzünü seyre dalmak istiyorum. Yarın niye hiçbir şey yaşanmamış gibi hayata devam edeceğim/edeceğiz.
Kalbime kaçıyorum sizin olsun bu kocaman aptal dünya.
Şiirler ile yaşayın çiçekler gibi kokun aşk ise gökyüzü…
Türk kahvesini sadece kendin ile iç.
Güneş var ise aşk vardır der şair.
Her şey aptalca bazen bir şey yazmak saçma. Kim doğru kim yanlış hadi ama zaman oldukça mükemmel ama insanlar uyduruk. Şimdi balonlar göğe kavuştu ama karga mevsiminde
Ben artık özgür olmalıyım.