Aybüke Yıldız'ın "Yine kaybeden kim?" başlıklı köşe yazısı
Neden herkes yalancı, dolancı oldukça sahte gökyüzü bile beni anlamıyor şiirlerim oldukça saçma ben neden hep kaybeden oluyorum.
İnanmak oldukça güven parçalayıcıydı.
Şimdi hepinizden hayattan ve senden nefret ediyorum. Bazı enerjiler saçma bazen unutmak hep baki olmalı saçma sapan bir adam için kalbim paramparça olmamalıydı. Yeniden başlamam gerek.
Kalbim tökezledi ve ben kendimi unuttum.
Şarkılar zihnimi bulandırıyor. Pencere kenarında kalan sigara izmaritleri fısıldıyor sevdiğimi ama aklım dur derken ben kalbimin yansımasına düştüm aynadaki ben oldukça üzgün.
Yanlış adam kadını kötü hissettirir. Sevgi can parçalayıcı değil oldukça prenses gibi hissettirmeli
Başkası olmasaydı gitmezdi.
Başka tene gitmek kolaydır. Bazı hisler yanıltmaz, bu aralar dost kazığı yemek üzere olduğumun farkındayım ama evrene bırakıyorum belki ilahi adalet kimseye yutturmaz kimsenin ahını
Seni sevmek için çabalamak benim hatamdı. Sevilmekten korkarken.
Aptal adamlar hiç değişmez.
