Aybüke Yıldız'ın "Sesini, kokunu ve yüzünü unuttum" başlıklı köşe yazısı
Mucizeler ile gel günler, son kez beni gördüğün an hangisiydi? Gözlerim yine aynı mıydı?
İçimde sana olan sevgiyi zehre dönüşüp akmalı,
Seni özledim bugün gördüğümde güldüm çünkü içimdeki sevgi beni enerjimi zehirledi. Kelimeler kıvranıyor zihnimde. Özlemişim seni sana rağmen.
İki yabancıydık ama on gün önce sarılmıştık saçlarım sen değil ihanetin hatta yalanların kokuyor.
Sesini unuttum, yüzünü unuttum ama kokun hala benimle sana rağmen…
Yine olumsuzluklar bende ama ben inanıyorum aşk bana sarı laleler ile gelecek.
Güzel hatta enerjik şiirler olmalı kalemimde, insanlar anımsanmamalı.
Adını bile unutacağım.
Temmuz ayı çok yaktın canımı, çok üzüldüm ama geçecek her şey.
Kalbini iyileştirdiklerim kalbimi hançerledi.
Kimin kaybettiğini zaman gösterir. Çiçekler pencere kenarında yeşerecek. Papatyalar artık sevemem sizi. Zamanım yine yetecek mi toparlanmama. Kalbim boş,
Yüzünü, sesini hatta kokunu unuttum.
Bir kadın saçlarını kesmiş ise hüküm verilmiş, o konu kapanmıştır.
Evren bana en sevdiğin şarkıyı fısıldıyor. Aşk büyüsü şiirlerimde olacak
‘’Aşk bana sarı laleler ile gelecek’’
