Muhsin Turhan'ın "Çamur!" başlıklı köşe yazısı
Size göre değersiz bir balçıktır. Bana göre ise insanoğlunun ham maddesidir. O çamura ruh veren, meleklere ve cinlere secde ettiren Allah çok yücedir. Maalesef o çamura secde etmeyip büyüklük gösteren iblis Yüce Allah'a der ki, “Onu çamurdan beni ateşten yarattın. Ben ondan üstünüm. İzin ver çamurdan yarattığın insanı senin doğru yolundan saptırayım” der. Yüce Allah, iblise izin verir der ki, “Seni ve sana uyanları cehenneme atacağım!” İşte böyle başladı çamur ile ateşin büyük mücadelesi.
Gerçekten günümüzde biz insanların mücadelesi öyle zorlaştı ki İblis bizi her taraftan kuşattı. Artık doğruyu söyleyenler susturuluyor. Doğruyu konuşanlara sırf kendi partisinden, cemaatinden, liderinden olmayınca çamur atılıyor karalanıyor! Diğer tarafta yalan konuşanlar insanları Allah adına ya da partisi adına, lideri adına aldatanlar el üstünde tutuluyor. Dün birbirlerine her türlü çamuru atanlar kendi tarafına geçince, kendi tarafından olunca hatalar yanlışlar unutuluyor.
Sırf çıkarları ve menfaatleri için birbirlerine çamur atanlar çamur temizleme derdine düşüyor. Ya da dün çamur attığının tarafına geçince övgüler yağdırılıyor.
Çamur siyaset, çamur ticaret… Öyle bir hale geldi ki insan en güzel surette yaratılan insana inanmaz hale geldi.
Şeytan ve dostları dünyayı kuşattı. Yalan, riya hırsızlık din tacirliği, makam sevgisi insanoğlunun gözünü öyle bir kararttı ki dünyevi hırs, insanları aslından uzaklaştırdı. Gerçekten Allah'ın emrettiği gibi yaşasaydı meleklerden bile üstün olmak varken, insan iblisin yolundan giderek aşağıların da aşağısı bir yaratık olarak hem dünyasını hem de ahiretini kaybetti.
Maalesef en büyük düşmanı olan ateşe teslim oldu.
