Kırgınım oldukça suretlere ve kimse sessiz değil zihnimde her şey konuşuluyor ama çocuklar hiçe sayılıp öldürülüyor.
Bir şair de vazgeçti duygulara inanmaktan. Dünya bazen benim için dayanılmaz bir döngü oluşturuyor. Sahi kaçıncı kahve. İçinde çırpındığınız bir hülya elbette hüküm giyer.
Geçmişi özlememeliyim. O adamın ruhunu sevemezsin.
Gitmek ve kalmak bunlar dünyanın yolları sizlere hangisi düştü. Dünya sevgisizliğe bürünüyor ve ben şairlikten istifa sürükleniyorum. İnsanlar saçma ve ben mutsuzluğun yelkenindeyim. Neden kelebek aptalca geç kaldı sevdasını dillendirmeye, hikayeleri hep kötüler mi bozar yoksa aptal insanlar mı iyi sanılır hep.
Bazı anları sıfırlayın. Gökyüzü kusurlu kalsın
Gözlerini özlediğim bir adam var ama saygımı kazanamaz artık ölen bir ruhu sevemezsin. Aşk bir kurgu, yazılması gerekenler ve aptal insan yalanlarından ibaret.
Şimdi kim güçlü ya da aşık.
Şafak 24 yıl.
Zamansız düşünceler, benim şikayetim ise bu kadar düşünce içinde sessizlikmiş derim.
Anımsamalar oldukça kırıcı ve ben ruhu ölmüş bir adamı özleyemem.
Alın elinize kağıt kalemi veda cümleleri yazı ve birinden giderken elleriniz çiçekler olsun.
Dünya ve çocuklar artık barut kokuyor Kağıtlara Yazı yazıyorum ertelediğim her ne var ise
şimdi kaybeden kazanan güçlü zayıf hepsi bir palavra..
