İnsanın ihtiyacı düzendir ve insanı rahatlatır. Kendini o düzenin, düzenli işleyen sistemin içinde güvende ve huzurlu hisseder. Çocuklar için de öyledir. Kaos ortamından, düzensiz, karışık bir odadan olumsuz etkilenirler. Düzenli olmak (hassasiyet dönemlerini kaçırmadan yaşına uygun olarak ) öğretilirse çocuk düzen duygusunu hayatı boyunca devam ettirir.
İlk olarak çocukların günlük işlerin içine dâhil edilmesinden başlayalım. Çocuklar gerçek tencere, tava, kaşıklar ile oynamaya bayılırlar. Siz çamaşır asarken dokunmaya, bulaşıkları yerleştirirken yardım etmeye çalışırlar. Onları, bu tarz günlük işlerinize dâhil edin. Sofra kurarken kaşıkları götürmesine, meyveleri yıkamasına izin verin. Neyi nasıl yapması gerektiğini net ve kısa olarak anlatın. Nasıl yapıldığını önce siz yavaş yavaş yaparak gösterin. Bu birliktelik size güvenli bağlanmasını da sağlayacaktır. Annesine güvenli bağlanan çocuk onun rehberliğini seve seve kabul edecektir.
İşin sırrı ana kuralı belirlemektir. Çocuğunuza, kibarca fakat taviz vermeden, işi bitince yerine koyması şartı ile raftan istediği şeyi alabileceğini söyleyin. Aynı zamanda raftan aldığı şeyi yerine koymadan ikincisini alamayacağını da belirtin. Ve sözünüzü taviz vermeden tutun.
Küçük yaşlarda yani bebeklikten itibaren bir şeyi attırmayın. Oyun oynarken bile topu at yerine “Topu ver” “Buraya koyalım” gibi cümlelerle konuşun.
Bir şeyi aldığınızda yerine koyarken “Burası onun yeri, oraya koyayım.” ya da “Bu, çöp. Çöp kutusuna atalım” diye yaptığınız şeyleri ona anlatın.
Ebeveynini de bir düzen içinde görmesi şarttır. Aldığınız şeyi yerine koyduğunuzu görmesi önemlidir.
Evimiz daima temiz olmasa da, çocuktan işlere yetişemesek de, evde her şeyin bir yerinin olması ve herkesin onun orada olduğunu bilip tekrar yerine koyması çocuk için rahatlatıcı bir durumdur. Hemen o hali içselleştirir.
Çocuklar yaptıkları şeyi bizim sandığımız gibi, bizi kızdırmak, sabrımızı zorlamak için değil, nasıl yapacaklarını bilmediklerini için yaparlar. Nasıl hayra kanalize olacaklarını, sınırlarını onlara net bir şekilde öğretebiliriz.
Çocuğunuza eşyalarına sahip çıkmayı öğretin. Bir şey kırdığında onu cezalandırmayın ama kırılan eşyanın yerine yenisini de almayın. Bu olaydan ders çıkarmasını sağlayın. Eşyaları tamir ederken size yardım etmesini isteyin.
Yaş dönemlerini de dikkate almak lazım. 1 yaşındaki çocuktan aldığını yerine koymasını beklemek gerçekçi olmaz. 3 yaştan itibaren düzene duyarlılık dönemidir. Bu zamana kadar iyi rehberlik edilmişse artık düzenli olması istenir ve beklenir.
