Kurun yükselmesi ile durdurulamaz fiyatlar orta kesimi eritiyor. Aylık maaşı yatar yatmaz, biraz bir muhasebeden sonra cebine on lira kalsa vatandaş mutlu! Nedir bu kepazelik anlamış değilim.
Nereye kadar geleceği düşünmekten, bugüne bakamayacağız. Ocaktaki aşını düşünen adam, yarının fikrini yaratamaz. Tek derdi yarınki ekmeği olan adam bilimle uğraşamaz. Yerinde sayar durur, şanslıysa yarın ekmeği olur. E tabi bu ülkede şans lazım, yoksa nasıl yaşanılır ben bilemiyorum.
Yahu yedi yaşındaki küçük kardeşim bile market fiyatlarının her gün değişmesini takip edebilip, neden diye soruyor. Geçenlerde mikrofon uzatılan bir market çalışanının serzenişi: “her gün etiket değiştirmekten yoruldum”. Buyur buradan yak!
Sesin çıkmadığı bir ülkede gelen padişah, giden yaveri olur. Fazla söze gerek yok, neticede anlayan da yok!
