Alışıyorum gülümsemelere belki bir buket çiçek olsaydı anımsarken seni güzel kalbim diyebilseydim.
Gitmeleri sende sevdim. Şimdi unutuyorum…
Duvarlar bir engel değil. Prangalar zihinlerde.
Şimdi saçmalıklar zirve yaparken, insanlara güvenmek koca bir aptallık. Elbette gülümseyeceksen sadece gökyüzüne gülümse.
Aşk bir savaş ama zarafet dolu. Kimse mükemmel değildir bazen aptal olmak gerekir. Oyunu kurallara göre oyna ama şunu unutma ki aptal insanlar kuralları yönetebilir.
Dünya siyah bir döngü içindeymiş unutma ki kötülük illaki ilahi adaletini bulur.
Güneş görünce hayatta koş, şans elbette döngüye uğrar. Sen yeter ki aşka inan...
Her yer kağıtlar ile dolu ama imzalar sahte.
Resim çizebilmek isterdim. Ne yazık ki yeteneğim yok, insanların kalbini tekrar çizip iyi birileri olmasını isterdim.
Ressamlar ölümsüzdür...
Yine şunu söylüyorum şiirler ölmemeli.
Gökyüzüne gülümse aptal suretlere değil. Dualar dilinde olsun
Ahengi ile dans et. Unutma cam kırıkları hep yerde insanlar üstüne basabilir ve affetmekte böyledir...
Sokağa camın arkasından bak, insanlar gelip geçecekler.
Dünya siyah döngü içinde kalbini baştan çiz her düştüğünde.
Asla pes etmeyin...
