Aybüke Yıldız'ın "Kalbim çürüdü" başlıklı köşe yazısı
Bazen her şey çok basitte neden yalanlara sığınılıyor.
Zaman can alıcı, hayatımda kimseler olmasın hem herkes bencil ya da bana bencilsin diyorlar aynadaki beni çok sevdiğim için ve kalbimi kıranın, kalbini incittiğim için mi?
İmirzalıoğlu’nun sunduğu o programda sorduğu bir soru varmış...
Aşk nedir?
Şıklar arasın da yalandan ibaret olduğu yazdığı bir şık vardı.
Aslında aşk yani bence aşk insanın hayranlık duyduğu ve o kocaman saygıyı zaman ile sevgiye dönüştürmesidir…
Şarkılar uğultu gibi ve ben yazamıyorum bütün ilhamımı kaybettim. Şiirleri yazmak epey güç ve neden yalan dolanmış gibi benim hayatım ve insanlar neden menfaat içinde...
Yazamıyorum, kafam durdu resmen.
Kelimeler kayboldu. Anılar kaldı mı geriye? Hem sorularım çok var da ama hangi sorular cevaplanır?
Seni aldattım desem ne olur? Yalanlar sıralasam aşk her şeyi affeder mi? Benim cevabım belli de.
Ben aşık oldum, hayır olmadım
Şarkılar biter mi?
Zaman ne kadar kurnaz ki alıyor benden beni sevmeyenleri evet kurnazlığı kötülüğe karşı
Kalbimde değilsin ama hep şiirlerimde olacaksın.
Bazı şarkılar kalbi kurutur...
Pencere kenarında çiçekler kalmadı. Güneş neden siyah insanlar bunu fark etmiyor mu? Dünya kalabalıklaşıyor ama neden çocuklar kaybediyor.
Bazı şarkılar kalır hafızalarda ve hiç değişmez.
Zaman geri satıyor yaşanmışlıkları. Aptal aptal dünya dertlerine daldım.
Şiirler bırakmalıyım bu satırlara hem bunlar kitaplarımda da yok;
İçimdeki ölü kuşlarla dans ediyorum amaç yok öylesine daldım gökyüzüne,
Tek şiir, tek kale maç, ben kaybettim yalan kazandı.
Dipnot;
Sabah sabah en sevdiğim aynam kırıldı. Bakalım yine ne kötü şeyler olacak, ayrıcı son iki gündür kitabım ile ilgili olumlu ve güzel dönüşler aldım. Hala şiirlere saygısı kalanlara çok teşekkürler...
