Umut için dua et, sabır eyle kalbine, evet âşık ol ama unutma milyonlarca çocuklar sessiz, sessiz gülümsüyorlar.
Kaçma düzenbaz insanlardan kalbin ahenk ile dans etsin kara yuvarlakta. Dünya zaten okumuş cahiller ile dolu…
Bazen hiçbir şey yetmeyecek, kimse anlamayacaklar seni ve kalbini hep yobazlık ile imtihan edecekler sen ne kadar kaçmak istesen de hep mutsuzsun diyecekler seni negatif olmak ile idam edecekler.
Sen yeter ki aşk ile yaşamayı öğren sokak çalgıcıları ile dans et, sokaklar sana hayal etmeyi öğretir aşkı anımsatır belki de çocuk kalabilmeyi inat eder…
Unutma aşk sevince güzel, güneşin tadını çıkar kalbin ile enerjin bir olsun sen yeter ki çiçekler gibi sev, şarkılar sana ritimi öğretir.
Dünya yani gökyüzü prangalı kuşlar ile mücadele ederken sende vazgeçme güneş ile ahenkle sohbet et.
Çocukların sessiz, sessiz kahkahaları sana ölümü hatırlatsın. Kaybetmeden savaşmayı öğren. Özlem mi onu asla öğrenme belki arada şiirlerde denk gel bilirsin her şairin kalemi özleme meskendir.
Artık şiirlerin hepsi bir, bir yandılar çünkü şairler aşka ihanet edip kalemi ile öldürdüğü ilahımını…