"Yaz" dedi abi!
Dedim "neyi yazayım?"
"Ne olacak bu halimiz, gırtlağa kadar borç, yetmiyor abi dedi huzurumuz yok, evde hanım mutsuz, çocuklar mutsuz, ailem bana destek olmaktan yoruldu"
Ne diyeceğimi şaşırdım, yeni evli gençlerin çoğunun durumu bu, sinir, stres, bunalım, kime dokunsan mutsuz.
Yine de moral vermeye calışıyoruz. "Bakın abisi Afrika'ya bakın, insanlar içecek su, yiyecek yemek bulamıyorlar. Daha gençsiniz, düzelir her şey" desek de umut yok.
Maalesef gençlerimiz, üç beş ay, bir yıl, beş yıl geçmeden boşanıyorlar. TÜİK, "boşanmalarda patlama yaşanıyor" diyor.
Allah aşkına soruyorum: 1.400 TL ile kim geçinebilir, insan gibi yaşayabilir? Ailelerin, çocukların yuvaları dağılmasın diye kredi çeken çekene. Emekli maaşına kredi çeken anneler, babalar, evlatlarının mutlu olması için kendileri sıkıntı içindeler.
Evlerine ne et ne de bir kilo muz alamıyorlar. Kiminle otursak, sohbet etmeye başlasak, anında dertlerini döküyorlar.
İnsan bazen dinlemeye korkuyor. Çünkü derman olamıyorsunuz. Maalesef korkuyoruz. Her an canına kıyanları cinnetleri, cinayetleri duydukça endişeleniyorum.
Allah yardımcımız olsun, bu gidişin sonu kötü. Lüks içinde birileri yaşarken birilerinin sefaleti adil değildir.
Böyle giderse ülkemizde hırsızlıklar artar, fuhuş patlar. Gelecek adına umudum olmadığı gibi her gün biraz daha huzursuz bir toplum olmaya gidiyoruz.
Ülkemizdeki hapishanelerin doluluğu bunu ispat etmiyor mu? Rabbim halkımızın yardımcısı olsun.