Zaman oldukça geçti.
Öfkem geçti ama seni tekrar sevmem, gözlerine gülümseyemem beni çok kırdın. Anımsamak elbette zor daha ama seni düşündüğümde kalbimin ağrısını geçmesi beklemek çok daha güç ve seni hiç affedemem.
Anlatamıyorum ki doğruları hem herkese bir bir yalanlar uydurmalıyım.
Kalbime yalanlar dolandı ama sadece kendime yalan söyleyebiliyorum.
Galiba hep şiirler yazdım. Kendinizi çok sevin dünyadan kaçın kendinize alanlar oluşturun ve kalbiniz tökezlediğinizde haykırın ya hatta gökyüzüne ya da aynadakine.
Küsmek bencillik bir insan yüzünden aşka, mutluluğa hatta umuda küsmek aptallık.
Aptal olma özgür ol kitap oku. Dans et ritmi yakla hayallerini sırala koş ve özgür ol aşk gelir zaten ya rastlarsın ya da sen tökezlersin aşka, hem hayatta ya delir ya da kaç
Palavralar çoktur hem bak kıytırık uçurtmalar hep ağaca takılır. Fotoğraflar ise saçmalık neden hep hatırlamak zorundayım ki geçmişi.
Çiçekler ile donat evini ya da odanı ve insanlara tebessüm et ağaçları dinle o sana çocuk şarkıları fısıldar.
Kocaman bir dünya ve yaşaması çok güç
Zaman geride kaldı ve kaç gündür ne yaptınız kalbiniz için beni sorarsanız hiçbir şey
Hayat darma duman alışmayın insan suretlerine hepsi gider.
Hayata sadık kalın. Kendinize sıkı sıkı sarılın.
Şiirlerim artık sigara kokuyor. Zaman ise virane
Kimseyi beklemeyin, artık maç bitti kimin kazandığı muamma.
Öğrenin hayatta hep bir şeyler öğrenin, kavanoza iyilik biriktirin hatta saklayın bu dünya halinde çok lazım olacak gibi.
Sanırsam maç bitti.
ÇIKIN SOKAĞA VE GÖKYÜZÜNE BAKIN EVET KAFANIZI KALDIRIN VE BAKIN O KAYBETTİĞİNİZ ÇOÇUĞA GÜLÜMSEYİN VE ARTIK MAÇ BİTTİ…
