Yalanlar bitmez, şiirler yazılır ve unutulur. Aşk gelip geçer. Bu hafta aşka olan inancım yok daha doğrusu şu anlık öyle ama bu yazıyı yazmam günler süreceği için bu da değişebilir ilerleyen satırlarda.
En sevdiğim şarkı eşliğinde şiirler yazmak epeyce mükemmel. Kalbimin sesi oldukça karışık, her şey hatta herkesten soğudum. Aynalar oldukça keskin ve canımı yakıyor suretim ise oldukça aptallığımı yüzüme vuruyor.
Ne yazacağım bilemiyorum, kaçamıyorum zihnimdekilerden en çokta kalbimdekinden.
Hadi ama bu kadar dürüstsen kim bu yalanları uyduruyor dünya neden bu kadar kötü hem bu çocuklar niye ağlıyor artık ekmek yerine kefen diye ağladık. Hem bana sakın her şey iyi demeyin ya da Kader de demeyin. Rabbim insana akıl vermiş...
Aşk mı ben yine şairlik yapayım sizlere en iyisi ama Aşkta pek kalmadı gibi şairler bir bir öldü.
Şarkılar zihnen kazanır. Bu hafta pek inançlarım geride kaldı. Duygularımı yitirdim ama şunu unutmayın kırılan kalbin ahı sorulur. Yolda takılıp düşmeniz bile bir sebepten.
İnsani kalabalıklar ama boş, şiirleri unutmayın şairler ölse bile
Bazı cümlelerim yarım, hatta yanlış yazılıyor ama kimse bunu farkında değil ve dünya da böyle ya da farkındalar ama uyarmak hatta belirtmek yerine sessiz kalıyorlar...