Vergi Usul Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 7318 sayılı Kanun 30 Nisan 2021 tarihinde 31470 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olup 7 inci ve 8 inci maddelerin 01.01.2022 tarihinde, diğer maddelerin de yayımı tarihinde yürürlüğe girmesi ön görülmüştür.
Söz konusu kanunun birinci maddesi ile Vergi Usul Kanunu’nun (VUK) 231’inci maddesinin birinci fıkrasının (5) numaralı bendine birinci cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle eklenmiş ve bendin son cümlesinde yer alan süre ibaresi “süreler” şeklinde değiştirilmiş olup “Hazine ve Maliye Bakanlığı; mal veya hizmetin nev’i, miktarı, fiyatı, tutarı, satışın yapılma şekli, faaliyet konusu, sektör ve mükellefiyet türünü ayrı ayrı veya birlikte dikkate alarak bu süreyi indirmeye ya da faturanın malın teslim edildiği veya hizmetin yapıldığı anda düzenlenmesi zorunluluğu getirmeye yetkili” kılınmıştır.
Söz konusu kanunun 2’nci maddesi ile Petrol Piyasası Kanunu ve Sıvılaştırılmış Petrol Gazları (LPG) Piyasası Kanunu ve Elektrik Piyasası Kanunu’nda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun kapsamında lisansa tabi faaliyetlerde bulunanlar ile bu madde uyarınca bandrol, pul, barkod, hologram, kupür, damga, sembol gibi özel etiket ve işaretleri kullanma zorunluluğu getirilen ürünleri imal ve ithal edenlerden; yeni işe başlayanlarda 10 milyon Türk Lirası’na kadar, faaliyeti devam edenlerden 100 milyon Türk Lirası’nı geçmemek üzere bir önceki hesap dönemine ait brüt satışlar toplamının %1’ine kadar, ayrıca bandrol, pul, barkod, hologram, kupür, damga, sembol gibi özel etiket ve işaretler verilmesinden önce bu ürünler nedeniyle hesaplanan özel tüketim vergisi ve katma değer vergisi tutarının toplamına kadar, doğacak vergilerin tahsil güvenliğini sağlamak amacıyla Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkındaki Kanun’un 10’uncu maddesinde yer alan mallar hariç olmak üzere anılan maddede sayılan türden teminat almaya, mükelleflerin; faaliyet alanı, hukuki statüsü, mükellefiyet süresi, aktif veya öz sermaye büyüklüğü, çalışan sayısı, hakkında sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleme veya kullanma yönünde olumsuz rapor ya da tespit bulunup bulunmadığı, iş veya üretim hacmi ile ürün ve mükellef gruplarını ayrı ayrı veya birlikte dikkate alarak, teminatın; türünü, tutarını, verilmesi gereken zamanı, iadesi ile tamamlanmasına ilişkin hususları belirlemeye, teminat tutarını lisansa tabi faaliyetlerde lisans türleri itibarıyla farklılaştırmaya, bentte yer alan oran ve tutarları sıfıra kadar indirmeye ve iki kadar arttırmaya, hangi hallerde teminat aranılmayacağını ve uygulamaya ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkili kılınarak; Vergi Usul Kanunu’nun 355’inci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir. “Mükerrer 257’nci maddenin birinci fıkrasının (8) numaralı bendi uyarınca getirilen zorunluluklara uymayanlara kesilecek usulsüzlük cezası da görev konusu edilmektedir.
Kaynak: Veysi Seviğ -