Hayatta kalabilmeyi, her şeye boş vermeyi inat ettim…
Kalbimde sana ait hiçbir kelebek kalmadı….
Sokak şarkılarına kaç, kalbin gevelesin içindeki ölü şiirleri.
Bazı satırları tamamlamak, kalbinden geçirmek anlamlaştırmak baya zor çünkü kalbimin hesabı çok patavatsızca,
Maç bitti. Sonuç benim kalbim piç…
Bazı günleri anlamdıramazsın, yataktan kalkmak sana ağır bir yorgunluk oluverir sadece günü bitirmek için saatleri sayarsın. Eninde sonunda gün bittiğinde sadece sen nefes almaya devam edersin kafandaki bin bir tilki ile,
Hayatım hep kafamdaki daha doğrusu kalbimdeki tilkilerin kuyruklarını birbirine bağlamak ile geçiveriyor, zaman kaybediyorum içimde bu kadar şarkı hasreti birikmişken…
Günü kovalarken aradaki zamanı kaybediyorum, güneşi kaybediyorum hatta kalbimi kaybediyorum resmen çürüyüveriyor…
Umutlarım bir facia sanki hayatımı ite kaka yaşıyorum boşuna demiyorum teker dönüyor işte, mutluluk sanki okuyamadığım bir kitap gibi aylarca elinden sürünür ve sonu yoktur yada seni yorar sana gelmez sadece okumak için okursun…
Yine satırlar doluveriyor ben yine sana yazamıyorum çünkü biliyorum kalbin benim değil. Sana veda ediyorum hatta kafamda seni yok sayıyorum ama sen o gün gözlerimin, kalbimin dibindesin belki de tesadüflere inanmalı mıyım?
Hiç denk gelmeyelim güzel adam ne bir sokakta ne de bir şiirde sen oku cemal süreya hatta yıldız dinle ama denk gelmeyelim çünkü sevmek çok zor inanmak güvenmek benim için çok zor yine saçma sapan bir veda oldu değil mi?
Günler geride kaldı yine şarkılar biriktirmeye başladım. Laflar bitti güneş doğdu insanlar yine telaşlı ve şiirler yine tekrarlıyor aşk için yaşa diye,
Güzel sevin, hayatta ölüm var susmayın elbette her şey geçer biter ama sen kendin ol ve özgürce yaşa dünya da kimseye boğun eğmeyin, hakkınızı unutmayın biraz sabredin kötü günler geçer rabbim olmayacak hayali düşletmez …
Çok ve güzel sevin beyler….