Saçmala

İçimdekilere sığınmaktan vazgeçtim, sadece hep güzel sevmekle yetinmeye çalıştım ama hayatta sevebilmemin haddimi olmadığını zırvaladılar.

İçime sığdıramadığım hasretim benim. Belki de toprağımı hiç bilmediğimden sert bu susmalar hem sessiz gülüşmelerin ölü bedenime bir faydası yok,

Galiba içimdeki kuş güzel günlere kanat çırpmaya hasret…

Her zaman ki gibi güneş kalbi güzel olanlara parlar…

Bazı imtihanlar çok zordur. Kalbiniz boğulmaktan kurtulamaz ama elbet güneş parlayacaktır…

Artık anımsamıyorum öfkelerimi, kalbime yorgunluk emanet etmiyorum. Önemsemiyorum cam kırıklarını ahenk ile dans ediyorum yitirmişliklerime...

"Karanlık bir geceye şarkıları saklayamazsınız. Elbet birileri duyar."

Kanadı kırık kuşu uçurmaya heveslendirmek gibiydi hayat Daha sonra ölümü anlamayacaktı..."

Alaca güneşi martıların sevdası

benim senden yitirdiğim

bir nefes

pencere kenarında çiçekler yeşermez ki

dünya kusursuz olsun….

KUSUR

Kusuru var bu dünyanın, insanoğlunun

aldatıcı bir gökyüzü

biz yine mısralarda buluşalım…

Savaşamıyorum içimdeki küçük beden ile, sesi bütün zihinim de zırvalıkları beni delirtiyor…

Her şey gelip geçiyor iyi ya da kötü, sadece senin kalbinde anımsadıkların kalacak. Unutma hayatta saçmalayabildiğin kadar saçmala ve gölgeni de saklayabildiğin kadar sakla…