Dün bir genç adamı toprağa verdik.
Belki birçok insanın bundan haberi bile yok! Bilemiyoruz ne derdi ne sıkıntısı vardı! İlçemizde kadın ya da erkek intihar vakalarında büyük bir artış var. Kimin umurunda!
Ateş düştüğü yeri yakıyor!
Gencecik eşler, küçücük çocuklar. Kimi dul kimi yetim ya da annesiz kalıyor!
Toplumsal cinnet geçiriyoruz! Psikolojik sorunlar! Ekonomik sorunlar! Menfaate dayalı dostluklar! İnsanları bunalıma sürüklüyor.
TÜİK'in verdiği bilgilere göre beş yılda 3 bin 160 kişi canına kıymış. Ortalama ülkede her gün sekiz
kişi canına kıymış. Kimi kendini vuruyor! Kimi yüksekten atıyor! Kimi de kendini asıyor. İntihar ne demek biliyor musunuz? Ben artık bu canı taşıyamıyorum.
Bu dünyadan hiçbir beklentim yok demektir! Ve kesin sonuçla canına kıymaktır. Ahlar vahlar yazıklar bizi bu insanların ölümlerinin mesuliyetinden kurtaramaz! Eğer bir yerde birileri canına kıyıyorsa
yöneticisinden, din adamına, öğretmeninden sivil toplum örgütlerine kadar kendimizi hesaba çekmeliyiz.
Eğer insanlara örnek olamıyorsak, umut olamıyorsak destek olamıyorsak hepimiz suçluyuz.
Bir insanı yaşatan bütün insanlığı yaşatır! Bir insanı öldüren de bütün insanlığı öldürür. Unutma! Suçlu insan, ya da devlet yoktur! Suçlu toplum vardır. Birileri umudunu yitirip canına kıyıyorsa! Hepimiz suçluyuz.