Her şey geçiyor, hayat bir makas gibi keskin…
Büyümek çok zor içimizdeki canavarlar kıyısızca yaşıyorlar…
Uçurumun sessizliği bu hatta alışmaktan çok vazgeçememek. Duymayı görmeyi ertelemek. Sakın bana kızma yalnızlığa alıştım diye ben vazgeçemem artık…
Kalbim İstanbul sokakları gibi kör ve sağır oldu.
Hiçliği kanıksadı…
Artık kalbim ağrıyor her şeyi zamanda hatta günde bırakıyorum. Ben büyüyorum…
Artık gökyüzüne çizdiğimiz bulutlar yandı…
02
Kalbine sar siyah kelebekleri alış zor sevdiğinden
Artık kafi sana susmalar, beklemeler
İçimdekini anlatacak
bir kelime yok
seni sarıp sarmalayamam
kalbini duyamam
gözlerine bakamam güzel adam
Ben artık seni beklemekten vazgeçtim…
Şiirler bazen sadece bir bedene bir gözlere emanettir…
Açtım bütün perdelerimi
içim kırıldı be
aynalara yitirdim kendimi…
Güzel adam, Kadıköy de çingen kadının çiçekleri çalınmış ve artık gökyüzünde siyah kelebekler özgür asla sana bir şiir yazmadım ama hep sen koktu kelimeleri ben sana güzel aşık oldum
Cümleler birbirine karışır. Her şey olup geçer ve sende yaşa…
Hayatta geç kalmayın… Hem bak katil uçurtmalardır bunu unutma.
Hayatta bak zaman ne kadar öfkeli hiçbir şeyin içine sığmaz ama dünyayı içine sığdırır…