Ebeveynlerin yanlışlardan biri çocuk okuldan eve geldiğinde onu soru yağmuruna tutmaktır. Onun yerine çoçuktan anlatmasını beklemek daha doğru davranıştır.
Çocuğun anlatmasını beklemenin yanı sıra konuşmaya teşvik edebilirsiniz, iletişimi sizin başlatmanızda olabilir. Sizler o gün neler yaptığınızı anlatarak onun da anlatmasına teşvik edebilirsiniz.
Eleştirilmeyen, yargılanmayan çocuk siz sormadan da okulda o gün yaşadıklarını anlatmak isteyecektir. Biz ebeveynler, çocuğumuzun anlatmak istediğini hızlıca dinleyip bizim duymak istediğimiz sorulara başlarız. Mesela arkadaşlarının aldığı puanları, öğretmenin bu durumda nasıl tavır sergilediği, bildiği bir konuyla ilgili soruyu nasıl bilemediği ile ilgili kendisini diğer arkadaşlarıyla kıyaslamaya başlarız.
Bu durumda kendini tarafsızca dinlemeyen ebeveyne karşı çocuk, kendini ispatlamaya ve diğer arkadaşlarından daha farklı davrandığına yönelik ebeveynini iknaya çalışacaktır. Maalesef bu durumlar negatiflik yaratıp çocuğun kaygısını ve özgüvenini tetikler.
Ebeveynlerin çocuklarına karşı 'Senden başarı bekliyorum' cümlesini kurmadan da davranışlarıyla gösterdikleri mesajlar çocukların bilinçaltında fark etmeden yerleşir.
Ebeveynin belli etmese de düşündüğü kaygı, çocuğa geçer bu da maalesef onda 'Başarısız olursam kabul görmem' kaygısı yaratır.