Dünya kuşları ne güzel, özgür olmak deli gibi sevmek değil mi? ya aynadaki sana ne söylüyor
Dünya bir kefaret de ya katil kim cezayı kestiler ise aşkı katleden kim. Şairler mi yoksa insan mı?
İçimdeki deli kız çocuğu uçurtmanın peşinden ağaca çıkardı ama şimdi içimde yetişen kadın ipi bırakıp arkasına bakmadan gider.
Aşktan kaçan asla esareti kabul edemez peki aşk esaret mi demek?
Savaşın hayalleriniz için kalbiniz yıksın cahil suretleri…
Aşık olmak biz şaire denk değil ya çünkü gerçeği ballandırmak oldukça güç şimdi o kocaman bir hayatta bende çokça şiirin içinde kim yarım bırakıp gitti. Elbette herkes kendine göre cevaplar. Şarkılar kifayetsiz aptal melodiler ile sarhoş ben ise kelimelere yorgun kocaman aptal bir şair.
Bazen tek nokta cümlelerimin sonu, zihnim çok kalabalık etrafım ise fazla gölgeler ile havasız benim kendim ile baş başa kalmam gerek. Denizler nefessiz ve sen yoksun güzel adam zaten fazlaca yalana dolana battık…
En doğrusu üç nokta ama fazlası ile devamı gelemez ve gökyüzü yine bana yakın. İnsanlara tahammülüm kalmadı. Özledim.
Güneş ile aşk mı yoksa gece ile aşk mı? Hadi ama arada biz şairlere de denk gelin. Şiirler zordur kıyıda kalırlar. Diyorsun ki balıkçı bile teknesini terk ettim şair niye yakmasın şiirleri.
Hay hay insan sen ne zaman aşık olacaksın, hayallerin ne bilmem ama bana gel ve şiirler diye başlayan cümleler kur. Okumayan insana cahildir…
ÇİÇEKLER HEP GÜZEL KALMALI
