Her çocuk değerli hissetmek ister. Çocukların zihni bir anlamda kayıt cihazı gibi işlediğinden sadece çocuğunuzla olan konuşmalarınızın değil çevrenizdeki insanlarla olan iletişiminiz ve etkileşiminiz de ona model olduğunu hep hatırlayabilirsiniz.
Çocuğunuza karşı davranışlarınızda tutarlı olmanız önemlidir. Çocuğunuzla olan iletişimde de “ben dilini kullanmak faydalı olacaktır. Kendi içinizde çelişkili davranışlarda bulunmanız ya da anne ve babanın birbiriyle çelişen biçimde davranması, çocuğu “doğruyu bulma” konusunda zorlar. Eğer, çocuğunuza kızgınsanız, onunla konuşmak için sakinleşmeyi bekleyebilirsiniz.
Başkalarının yanında çocuğunuzu eleştirmeniz ya da uyarmanız, çocuğunuzun size gücenmesine ve kızgınlık duygularına neden olabilir ve size olan güven duygusunu zedeleyebilir.
Çocuğunuzla konuşurken, gerekmiyorsa başkalarını konuşmanıza katmamaya ve mümkün olduğunca çocuğunuzla yalnızken konuşmaya özen gösterebilirsiniz. Çocukları başka çocuklarla kıyaslamamak gerekir. Böyle bir durumda kendini değersiz, önemsiz hissedebilir. Çocuğunuzun yerine karar vermektense konuyu onunla konuşup düşüncelerini dinleyebilirsiniz. Anne ve babasının kendisini dinlediğini gören çocuk duygularını ifade etme olanağı bulur ve anlaşıldığını hisseder.